سبد سفارش شما خالی است!

یونگ تنها کسی است که ساختار روان آدمی را در حوزه‌ی حیات اجتماعی و در عرصه‌ی تاریخ، مورد مطالعه قرار داده و در نهایت به طرح نظریه‌ی ناخودآگاه جمعی پرداخته است. او بر خلاف فروید (کاشف ناخودآگاه فردی) تظاهر امیال جنسی را به مثابه‌ی محرک کنش‌های روانی فرد، تلقی نکرده، بلکه زندگی انسان را بسیار پرمعناتر و با محتواتر از آن‌چه که فروید پنداشته بود یافته است. یونگ، انسان را به منزله‌ی موجودی اجتماعی در معرفی تاثرات واقعی ازمحیطی عینی قرار داد و اختلالات روانی او را تنها حاصل تاثرات نامطلوب دوران کودکی (آن‌گونه که فروید می‌پنداشت) ندانست، بلکه ناشی از تعارض فرد با فشارهای محیط نابهنجار زندگی فعلی او قلمداد کرد. یونگ با توجه به رویاها، افسانه‌ها، اسطوره‌ها و آیین‌های مردمی کوشید تا به دنیای درون آدمی راه یابد و به اسرار پیچیده‌ی روان انسان، شاید بیش از هر روان‌شناسی دیگری پی ببرد. یونگ، روند رشد انسان را چنین می‌بیند که آدمی با رشد خودآگاهی و وسعت دادن به حیطه‌ی اختیار آن بتواند بر ناشناخته‌های ضمیر ناخودآگاه فردی و جمعی خویش دست یافته و به تدریج از اسارت این ضمیر، رهایی یابد. دومین شماره از مجموعه‌ی "روان‌شناسی یونگ به زبان ساده" مشتمل بر مباحثی در خصوص ریشه‌های رفتار آدمی و شناخت آدمی در خواب و بیداری از دیدگاه یونگ است. عناوین کتاب عبارت است از: هویت انسان؛ تملک خودآگاه؛ کنش‌ها و ساختارهای خودآگاه و ناخودآگاه؛ ویژگی‌های انسان متفکر؛ روان‌شناسی رویا؛ و از رویا تا اسطوره.