سبد سفارش شما خالی است!

«ناخودآگاه سیاسی» به بحث درباره‌ اولویت تفسیر سیاسی از متون ادبی اختصاص دارد. از این نظر امر سیاسی نه مازاد و نه فرع بر دیگر روش‌های رایج در تفسیر - از جمله‌ تفسیرهای روانکاوانه، اسطوره‌شناختی، سبک‌شناختی، اخلاقی و ساختارگرایانه - نیست؛ بلکه مطلقا تنها افق پیش‌ِروی هر گونه خوانش و تفسیری است. این کتاب، فارغ از مقدمه از شش فصل «درباره‌ تفسیر؛ ادبیات همچون کُنش نمادین اجتماعی»، «روایت‌های جادویی؛ درباره‌ کاربرد دیالکتیکیِ نقد ژانر»، «رئالیسم و میل؛ بالزاک و مسئله‌ سوژ»، «کین‌توزی مؤثق؛ گسست‌ها و ایدئولوژه‌های ژانری در رمان‌های تجربیِ جورج گیسینگ»، «رمانس و شیءوارگی؛ پی‌رنگ‌سازی و بستار ایدئولوژیک در کار جوزف کنراد»، و «نتیجه‌گیری؛ دیالکتیکِ اتوپیا و ایدئولوژی» تشکیل شده است.