اعجاز در کلام علی (ع)
حضرت علی(ع) بزرگ پیشوای دنیای اسلام است که در دینداری و سایر علوم طلایهدار صاحبان نام میباشد. جدا از روح بزرگ و خستگیناپذیر ایشان میبینیم که به هر عرصهای که پا میگذارد بزرگان به کنار میروند. سخنان و پندهای حکیمانۀ او الگوی نظام جهانیان در نظام عصرها و در تمام نسلهاست؛ در حالی که تمامی افراد میخواهند خود را منسوب به او بدانند، همچنان علی تنها میماند. علی(ع) اسطورهای است کهاعجاز کلامش نیازی به توضیح ندارد. زیرا کسانی که با نهجالبلاغه سروکار دارند، حد اعلای بلاغت را میتوانند از کلام او به خوبی درک نمایند. این کتاب معنوی، پر است از تشبیهات، استعارات، کنایهها و ضربالمثل های مختلف که ادبا و شعرای عرب و غیرعرب را واداشته است تا در حد توان خود به اقتباس و تلمیح از کلام گهربار آن حضرت بپردازند. از نمونه اعجازهای کلامی آن حضرت میتوان به «خطبۀ بدون الف»، «خطبۀ بدون نقطه» یا در نامۀ امام علی(ع) به مالک اشتر» اشاره کرد که به عنوان مرجع عدالت در سازمان ملل متحد ثبت شده است. به یقین میتوان گفت که اعجاز آن بزرگوار در کلام و سیاست دینی بینظیر است.