سبد سفارش شما خالی است!

«فرامن» در روانکاوی به عنوان معادلی برای واژه «سوپر اگو» به کار رفته است. «فرامن»، سومین ساختار شخصیتی «فروید» بعد از «نهاد» و «من» را تشکیل می‌دهد که بخش اخلاقی، اجتماعی و قضایی شخصیت و بیشتر نشان‌دهنده شخصیت آرمانی است. فرامن از دیدگاه مولانا یک مفهوم عامی است که هر انسان از خود خاکی رهیده و به خود افلاکی رسیده را دربرمی‌گیرد و به عبارت خود مولانا از حاملی به محمولی و قابلی به مقبولی ره یافتن است. نویسنده در این کتاب بر آن است تا ویژگی‌های دو نوع «من»، «من و فرامن» را برشمارد و شباهت‌ها و تفاوت‌های آن دو را آشکار سازد و چگونگی گذر از من کاذب به من حقیقی را با استناد به دو علم روان‌شناسی و عرفان نشان دهد.