سبد سفارش شما خالی است!

امام در لغت به معنای پیشوا و مقتدا آمده است، یعنی کسی که مردم در همه‌ی کارهای خویش از او پیروی می‌کنند. از نظر شیعه امامت از اصول دین به حساب می‌آید. آن‌ها امامت را خاص علی ابن ابی‌طالب و اولاد وی می‌دانند. نگارنده در کتاب حاضر نخست به مساله‌ی امامت، ولایت و خلافت پرداخته و سپس جای‌گاه امام در عقاید شیعه، نحوه‌ی رهبری دینی و سیاسی، ولایت تکوینی و نقش امام در جهان هستی را با استناد به نهج‌البلاغه بیان کرده است. وی در ادامه وظیفه‌ی امت در قبال امام، ویژگی‌های امام و تعیین امام، اهمیت و لزوم این تعیین را با استناد به آیات و احادیث بازگو کرده است. مساله‌ی امام علی (ع) و سیاست، مشکلات حکومتی امام علی (ع) در دوران خلفای سه‌گانه‌ و پس از آن در دوران حکومت خویش را مطرح ساخته و خطبه‌هایی از نهج‌البلاغه و نیز احادیثی درباره‌ی سیاست و حکومت عرضه کرده است. نیز به امامت فرزندان علی (ع) ـ حسن (ع) و حسین (ع) ـ شرایط زمانی هریک و نحوه‌ی برخورد آنان با مخالفان اسلام پرداخته و آن‌گاه دیگر امامان شیعیان از امام سجاد (ع) تا امام مهدی (عج) را معرفی و زندگی، روش مبارزه با مخالفان، امامت، موقعیت، ویژگی‌ها و در برخی موارد نحوه‌ی شهادت ایشان را بررسی کرده است. بخش پایانی کتاب نیز به مبحث قیام و انقلاب امام مهدی (عج) از دیدگاه فلسفه‌ی تاریخ، معنا و ویژگی‌های انتظار، مهدویت در نهج‌البلاغه و ماهیت این قیام اختصاص یافته است.