زمانی غیر زمانها (امام، شیعه و ایران)
این کتاب نگرش و روایتی است درباره انقلاب اسلامی که طی آن نویسنده عقیده دارد رمز انقلاب در دل متافیزیک ایرانی نهفته است .به عبارت دیگر، عرفان شیعه و رویداد صرف سیاسی دو پایه اصلی نگرش و تحقیق مولف است .روش مولف به تصریح "کریستیان ژامبه "در مقدمه، روشی پیچیده و تلفیقی از مفاهیم هستیشناسی غربی و نماهایی از تصورات شهودی شیعه است .در وجدان ایرانیان، امام خمینی (ره)، همان نقش منتسب به دوازده امام شیعه را ایفا کرده و به نتایج مشابهی هم رسیده است .اصل محوری کتاب در مقدمه ژامبه چنین آمده است" :انقلاب ایران خلقالساعه در جهان محسوس اتفاق نیفتاده است، بلکه به واسطه یک نگرش ذهنی به صورت رویدادهای ملموس برای یک ملت درآمده است . به تعبیری میتوان گفت این انقلاب در عالم ملکوت اتفاق افتاده است .هم از این روست که امام (ره) موضوع حقیقت قرار میگیرد .این به معنای آن است که امام (ره) پیروان خود را به وضعیت درست و حقیقی رهنمون میشود .پس میتوان گفت که او خواص این جهان ملموس را به جهان ذهن هدایت میکند .به این ترتیب، چنین رویدادی قابل ورود به نظریههای سیاسی که تابع رژیم حقوقی هستند نمیباشد ."کتاب از سه بخش تشکیل شده است1 :ـ اندیشه 1986ـ 1983، 2ـ تاریخ 1988ـ 1986، 3ـ بازگشت از ملکوت .