تحفه الابرار: شرح دعاء الامام الحسین (ع) فی یوم عرفه بعرفات
دعای عرفه - نقد و تفسیر / دعاها
شرح و بررسی اجمالی دعای عرفه منقول از امام حسین(ع) در روز عرفه و در صحرای عرفات است. در این نوشتار شرحی عرفانی از مفردات و جملات مندرج در دعای عرفه که عمدتاً در باب توحید، خداشناسی و شرح اسماء و صفات الهی است، ارایه شده و جنبههای اعتقادی مربوط به آنها بیان شده است. نویسنده (شارح) ضمن بیان مفاهیم مفردات این دعای شریف که هر یک از آنها به یک اسم یا صفت خداوند متعال مرتبط است، به شرح جملات و فقرات مختلف این دعا پرداخته است. در همین زمینه نویسنده به بیان معنای مفرداتی مانند: دافع، مانع، صانع، راحم، رائش، ساطع، ضارع، جواد، صارع، مارن، نور البصر، غنی النفس، سبحان، راهن، محسن، کظیم، حلیم، قدیر، رحمان، رحیم، غنی، مدبر، کریم، علیّ، کبیر، عزیز، رقیب، ذخر، سمیع، لطیف و برخی دیگر از الفاظ اعتقادی شیعه پرداخته و روایاتی در شرح مفاد دعای عرفه نقل نموده و دیدگاههای برخی از علمای شیعه را در این زمینه منعکس نموده است.