سبد سفارش شما خالی است!

مولف در این کتاب تلاش کرده پیشینه تفکر و اندیشه "فلسفه تاریخ "را بنمایاند. وی در آغاز، فلسفه تاریخ را به دو معنا تفکیک نموده است1 :ـ فلسفه تاریخ به معنای عام کلمه، یعنی تصوری که اقوام مختلف در امکنه و ازمنه متفاوت از سرنوشت و از گذر حوادث داشته‌اند، 2ـ فلسفه تاریخ به معنای اخص کلمه یعنی نظریه‌هایی که بیشتر در عصر جدید ـ احتمالا از قرن هفدهم میلادی به بعد ـ درباره تاریخ مکتوب بیان شده است .براساس همین تفکیک، کتاب به دو بخش تقسیم می‌شود :در قسمت اول اعتقادات و سنت‌های کشورهای باستانی بررسی شده است .بدین منظور با بررسی دو کشور کهنسال آسیایی یعنی چین و هندوستان، فلسفه تاریخ از درون ایدان تائوئیسم، کنفوسیوس و بودایی استخراج و استنباط می‌شود ;سپس دو فرهنگ باستانی یونان و روم توصیف شده و از "اسطوره و مفهوم سرنوشت در فرهنگ یونانی "و آثار "هومر "و "هزیود"، همچنین از "تاریخ و فلسفه آن از نظرگاه مورخان یونانی و رومی دوره باستان "ـ مانند هرودوت، توسیدید و مارک اورل ـ یاد شده است .در این میان، به وجه تقارن و تفارق سنت‌های آسیایی و اروپایی به اجمال اشاره گردیده است .در ادامه همین بخش با توجه به ادیان توحیدی، سنت ابراهیمی، اعتقادات یهودیان و مسیحیان و مسلمانان و دیدگاه آنها در قبال تاریخ و تفاوت موضع آنها با سنت‌های قبلی شرح و بررسی می‌شود .در بخش دوم به نحو اختصاصی‌تر، نظریه‌های فلسفی معروف درباره تاریخ در عصر جدید، معرفی و افکار متفکرانی چون ژان باتیست ویکو، منتسکیو، هردر، هگل، آدام اسمیت، آنتوان نیکلا کندرسه، ادگار کینه، لسینگ، کارل کریستیان فردریک کراس، اگوست کنت، انگلس، مارکس، فردریک نیچه، اسوالد اشپینگلر، گالینگوود، و آرنولد جوزف توین بی به اختصار بیان شده است .نمایه اسامی پایان بخش کتاب است .