بهشت من خور
خور و بیابانک
در کتاب حاضر، جغرافیای منطقة خور و بیابانک، واقع در کویر مرکزی ایران، به اختصار معرفی شده است. خور و بیابانک، بخشی از استان اصفهان است. مرکز این بخش، شهر خور است و طبق سرشماری سال 1357، 6451 نفر جمعیت دارد. خور دارای دو رشته قنات با نامهای «کلاغو» و «هژیر» و یک چشمه با نام «دریاشو» است. گندم، جو، پنبه، انار، سنجد، زردک و... از جمله محصولات کشاورزی این بخش به شمار میآید. مرتفعترین کوه خور، قلة «طشت آب» است. از آبادیهای سرسبز آن نیز میتوان به «چاه ملک» اشاره کرد. این کتاب با اشعاری از «حبیب یغمایی» و «محمد شایگان» در وصف خور و بیابانک، همراه و بر آن تصاویری از شهر ضمیمه شده است.