حرف اول اسمش نون بود
داستانهای کوتاه فارسی - قرن 14
حافظ خیاوی در داستانهای به هم پیوستهای که در مجموعه حرف اول اسمش نون بود گردآوری شده اند، به سراغ زیست شهرستانی رفته است. در این مجموعه، سختیها و سرخوشیهای زیستن در یک شهر کوچک برای فردی که کمی از محیط خود کنده است و روحیات و رفتارش چندان شبیه به همگان نیست، یکی از مهمترین دستمایههای خیاوی بوده است. خانواده، اجتماع و نسبت آنها با فردیت نویسندهای شهرستانی که نوعی تک افتادگی را تجربه میکند، دستمایهای شده برای نوشتن داستانهایی صادق و لطیف که بی خودنمایی پُرند از ظرافتهای تکنیکی.