چرا سندیکاهای کارگری جهان به جهانیسازی نولیبرالی، خصوصیسازی و آزادسازی "نه" میگویند
فدراسیون جهانی سندیکایی در سوم اکتبر 1945 در پاریس تاسیس شد. تاسیس فدراسیون نشان از دوران جدیدی داشت که با شکست فاشیسم و با تکیه بر قوای دولتهای متفق ضد فاشیسم آغاز شده بود. طبقه کارگر و نیروهای دموکراتیک در این پیروزی آینده تازه جهان را میدیدند که در آن امپریالیسم و استعمار به عقب رانده شده و درهای استقلال، صلح، آزادی و بهروزی به روی بشریت گشوده شده است. نگارنده در کتاب حاضر نخست فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری در دهلی نو، جمهوری چک، پراک و برانیکا را معرفی و مبارزه آنان در راه نظارت بینالمللی بر جهانی شدن نولیبرالی و برای عدالت اجتماعی را بررسی میکند. وی پس از قطع نامههای چهاردهمین کنگره جهانی اتحادیههای کارگری هندوستان و در ادامه پیامهای فدراسیون جهانی سندیکایی را نسبت به جهانیسازی نولیبرالی و گردهمآیی اجتماعی جهانی عرضه میکند.