جایگاه شغلی زنان در دانشگاه
اخیرا نظریهپردازان حوزهی "جامعهشناسی شغل" نسبت به موضوع جنسیت و انتخاب شغل توجه بیشتری کرده و بیان میکنند که فرآیند انتخاب شغل و ارتقای شغلی برای زنان تحصیلکرده نسبت به مردان ویژگیهای متفاوتی دارد. بررسی موقعیت زنان دانشگاهی در سه دانشگاه بزرگ تهران، شهید بهشتی و علامه طباطبایی در سال 1370 نشان داد که استعدادها و توانمندیهای زنان تحصیلکرده در تصمیمگیری و مدیریت دانشگاهی استفاده نمیشود. این مساله نشان میدهدکه در دانشگاههای ما جنسیت عاملی تعیینکننده در گزینشها به شمار میرود. تکرار همان پژوهش در سال 1380 برای شناخت تغییرات پیش آمده، حاکی از آن است که اگرچه زنان دانش و تجربهی بیشتری به دست آورده و در بدنهی پایین و میانی دانشگاه مشارکت دارند ولی حضور آنان در ردههای عالی مدیریتی همچنان اندک است. در کتاب حاضر نخست تصویری از موقعیت زنان دانشگاهی در سال 1370 و سپس در 1380 مطرح میگردد و سپس پژوهشهای مربوط به هریک تحلیل شده و تغییرات به وجود آمده در این دهه بررسی میشود. نگارنده ضمن بررسی انواع مشکلات، اعتقادات جامعه نسبت به شغل زنان، اولویتها و توزیع امکانات این دو پژوهش را با یکدیگر مقایسه کرده و پیشنهادهایی از جمله حضور فعالتر زنان، تلاش برای حل تبعیضات و اصلاح فرهنگ جامعه را مطرح میسازد.