روانشناسی یادگیری: رویکرد رفتاری
یادگیری - روانشناسی / روانشناسی تربیتی
رفتارگرایی به گونهای که رفتارگرا آن را میبیند، شاخهای کاملا عینی و آزمایشی از علوم طبیعی است که هدف نظری آن پیشبینی و کنترل رفتار است. آنچه در رفتارگرایی و در موضع رفتارگرایان بسیار اهمیت دارد، موضوع یادگیری است. طبق دیدگاه رفتارگرایی، یادگیری یعنی تغییر نسبتا دایمی رفتار که در اثر تجربه حاصل میشود. در این دیدگاه تغییرات رفتاری که محصول رسش و رویدادهای زودگذر و اتفاقی است، یادگیری محسوب نمیشوند، بلکه یادگیری به صورت عملیاتی و برحسب رویدادها یا تغییرات قابل اندازهگیری رفتار، تعریف میشود. در واقع تغییر در رفتار است که یادگیری را نشان میدهد. در کتاب حاضر، به روانشناسی یادگیری، معنی یادگیری از دیدگاه رویکرد رفتاری، و اصول و مبانی تغییر رفتار پرداخته شده و هر فصل به یک نظریه اختصاص یافته است. عناوین آنها عبارتاند از: نظریة لوح سفید جان لاک؛ نظریة پیوندگرایی ادوارد لی ثورندایک؛ نظریة شرطیسازی کلاسیک ایوان پتروویچ پاولف؛ نظریة رفتاری بنیادی واتسون؛ نظریة شرطی شدن مجاورتی ادوین گاتری؛ و شرطی کنشگر اسکینر.