در مورد خشم
خشم، هیجانی پرقدرت و طبیعی است که همۀ افراد گاهی اوقات آن را نشان میدهند، پس نباید به خاطر عصبانیت احساس گناه کنید یا شرمنده باشید؛ اما باید به علایم هشداردهنده و پنهانی خشم که میتواند به صورت فیزیولوژیک یا غیرفیزیولوژیک چون: انقباض عضلات، تپش قلب، افزایش فشار خون، ناکامی، سرزنش، نارضایتی و... بروز کند، توجه کرد. پس عصبانیت میتواند دوست یا دشمن شما باشد و این بستگی به چگونگی بیان آن دارد. شناخت شما از عصبانیت و بیان آن به شیوۀ مناسب به شما کمک میکند تا بتوانید خطرها را دفع، مشکلات را حل، و سلامت خود را حفظ کنید و در نهایت به هدفهایتان نیز برسید. در مقابل، اگر شما شناختی از عصبانیت خود نداشته باشید مشکلاتی از قبیل اختلالات جسمانی (یبوست، چاقی، بیماریهای پوستی)، تنش، تصادف، و روابط اجتماعی نامناسب به وجود میآید. بنابراین، شما میتونید با فعالیتهای جسمی یا انجام ورزشهایی نظیر پیادهروی، شنا، کوهنوردی و... بیشترین کمک را به کاهش عصبانیت خود کنید. به شرطی که اینگونه فعالیتهای سالم را با توجه نکردن به محدودیتهای خود و رقابتطلبی، به عاملی تنشزا تبدیل نکنید.