سبد سفارش شما خالی است!

الگوی فعلی نویسندگان و قصه‌نویسان ایرانی، قالب و فرم رمان‌های غربی است. این رمان‌ها دارای قالبی است که امکان طرح موضوعات با فلسفه و جهان‌بینی مادی غرب در آن‌ها وجود دارد. فلسفه و جهان‌بینی الهی نیاز به فرم مناسب خود دارد. عشق، قهرمان‌پردازی، شهادت، جنگ و... این دو جهان‌بینی، ریشه‌ها و اشکال متفاوتی نسبت به یک‌دیگر دارد. از این رو قالب رمان مادی امکان دربرگرفتن مضامین الهی را ندارند. نویسندگان ایرانی برای بیان اندیشۀ خود در سطح جهانی باید صاحب سبک و روش‌های مستقل باشند و این حاصل نخواهد شد مگر با کاوش و نگرش کارشناسانه در گنجینه‌های داستان‌های ایرانی و اسلامی و یافتن راز جاودانگی و مقبولیت عامۀ آن‌ها. نویسندگان مقالات مجموعۀ حاضر در تلاش بوده‌اند تا عناصر داستان‌های ایرانی را تبیین و تفسیر کنند. برخی مقالات عبارت‌اند از: «عناصر تراژدی در داستان سیاوش/ احمد سمیعی»، «مقدمه‌ای بر شگردهای روایت در درام ایرانی/ منوچهر یاری»، «محتوا و شکل در اولین داستان‌های روایی فارسی/ محمود عبادیان»، «سیاحت غرب و جهان پس از مرگ در ادبیات فارسی/ حمیدرضا شاه‌آبادی»، «عناصر داستان ایرانی در داستان سمک عیار/ مصطفی رحماندوست» و «غیب‌باوری در متون کهن/ محمدعلی علوی».