عشق کبریت نیست که بیخطرش را بسازند
شعر فارسی - قرن 14
"ابوالقاسم حسینجانی" ـ شاعر معاصر ـ از همان آغاز فعالیت هنری خویش، اندیشمندانه با ظلم و ستم به ستیز برخاست و با خودکامگیها پیکار کرد تا آنجا که دستگیر و روانهی زندان شد. صراحت و صمیمیت، دو ویژگی عمدهی آثار هنری وی به شمار میآید. نگاه دقیق و عمیق حسینجانی به واژهها، از او سخنوری توانا ساخته است. وی علاوه بر سرایش شعر در حیطهی نویسندگی نیز به خلق آثار ارجمندی نایل آمده است. تاملات او در باب شهید و شهادت و آثاری که در همین زمینه خلق کرده است همه سرشار از تازگی و طراوت است. از آثار اوست: مقدمهیی بر شیطان؛ فراسوی خیال خاکیان؛ حسین احیاگر آدم و... این مجموعه حاوی گزیدهای از شعرهای اوست که در قالب غزل، نو، دوبیتی، رباعی و مثنوی با مضامینی عمدتا مذهبی، تحت عناوینی از این دست به چاپ رسیده است: الفبای بیزبانی؛ طراوت سرخ؛ دستهای آفتاب؛ سجادهی انفجار؛ آن نقطههای زیادی؛ گویاترین سکوت تماشایی؛ چشمانم به من دروغ نمیگویند؛ اندیشهی سنگ؛ در حوزهی چشمان تو؛ و جغرافیای رازها.