سبد سفارش شما خالی است!

انسان نیازمند به صناعتی است که قوانین و راه‌های دریافت پنهانی و مجهول را فایده بخشد. این صناعت را پیشینیان استنباط کردند و نامی بر آن نهادند که مشتق از نطقی است که ویژه‌ی آدمیان است (صناعت منطق). این صناعت، اندیشه‌های ما را به سوی صواب استوار می‌کند و معانی ذهنی را با اشیای بیرون از ذهن و هم‌چنین الفاظ را با معانی ذهنی و اشیای خارجی مطابق می‌کند. این صناعت به منظور آشنایی با امور مجهول است به گونه‌ای که به درستی شناخته گردند و این امر به وسیله‌ی قیاس، صورت می‌پذیرد. قیاس باید از مقدمات آشکار ترکیب شود. بنابراین واجب است که اقسام این مقدمات را بدانیم که عبارت‌اند از: مقبولات؛ مشهورات؛ محسوسات؛ و معقولات اولیه‌ی کلیه. بر این اساس، مقبولات، عبارت‌اند از آن‌چه که از افراد مورد پذیرش نظیر پیامبران و امامان نقل شود. مشهورات عبارت‌اند از اموری که میان مردم متعارف است مانند نیکی به پدر و مادر و زشت بودن ستم. محسوسات عبارت‌اند از آن چه که با حواس پنج‌گانه درک شوند و معقولات اولیه‌ی کلیه اموری هستند که در فطرت انسان از آغاز امر یافت می‌شود. مانند فرد بودن عدد سه و زوج بودن عدد چهار. کتاب حاضر، تصحیح ششمین رساله‌ی مجموعه‌ی خطی نفیسی است که به شماره‌ی 5469 در کتابخانه‌ی مرکزی دانشگاه تهران موجود است و درباره‌ی صفات منطق و فایده‌ی آن به نگارش درآمده است. تصحیح کتاب بر اساس نسخه‌ای صورت پذیرفته که در مجموعه‌ای خطی در موزه‌ی بریتانیا (شماره‌ی 7473 شماره‌ی فهرست 326 )موجود است.