اسمای نیکوی خداوند در قرآن (پایاننامه کارشناسی ارشد)
خدا - نامها - جنبههای قرآنی
خداوند متعال آفریدگار مطلق هستی است. انسان را آفریده تا آفریدگارش را بندگی کند و در مسیر اجرای دستورات او گام بردارد. از این رو انسان نیازمند شناختی صحیح و همهجانبه از آفریدگار خویش است، تا مسئولیت بندگی را به نیکویی به انجام رساند. خداوند نامهای نیکویی دارد که با آنها شناخته و خوانده میشود. نگارنده در این کتاب، به دنبال آن است تا با بهرهگیری از آراء مختلف در این زمینه، قاعدهای مشخص برای شناخت نامهای نیکوی خداوند به دست دهد و نیز با توجه به نزول تدریجی آیات قرآن با کنکاش در آیات مکی و مدنی و مد نظر قرار دادن فضای کلی حاکم بر این آیات و اوضاع و احوال زمان نزول هرکدام، مقایسهای کلی میان نامهای وارده در هر دسته ارائه دهد تا از این رهگذر به تحلیلی دقیق و جامع از علل و حکمتهای ورود هر کدام از این نامها در هر موضوع دست یابد. در فصل آخر ـ که طولانیترین و اساسیترین بخش کتاب است. نگارنده سعی کرده است تا با استمداد از تجربة گذشتگان و قواعد زبان عرب به ریشهیابی و کاوش در پارهای از این نامها بپردازد تا به بینشی امروزی، و نتایجی کاربردی و موثر در زندگی مومنانة انسان عصر حاضر، دست یابد.