سبد سفارش شما خالی است!

متن حاضر، شرح تحلیلی سروده های«مولوی» است که نشان می دهد این شاعر پرآوازه ی قرن هفتم، در برخی اشعارش دچار لغزش های اخلاقی شده است. او گاهی الفاظ رکیک یا داستان های جعلی یا نسبت های ناروا را در مورد خداوند و پیامبر اکرم(ص) به کار برده؛ که نویسنده نمونه هایی از ابیات مذکور را آورده است. به عقیده ی صاحبنظران این تناقض گویی های«مولانا» متأثر از بینش صوفیانه او و پیروی از مذهب سنی حنفی می باشد. در کتاب ضمن اشاره به دیدگاه مولوی درباره ی توحید و شریعت نبوی، شواهدی از انحرافات وی در مسأله ولایت نیز تبیین شده است.