سبد سفارش شما خالی است!

نگارنده ابتدا تعریفی از "تعامل" به دست می‌دهد. در این تعریف، تعامل به معنای عمل متقابل دو یا چند موجود زنده با یک‌دیگر است. سپس انواع تعامل اعم از مودت‌آمیز، تفرقه‌آمیز، محیط شناختی، کانونی، چندگانه، حسابگرانه، نمادی، غیرکانونی و اجتماعی تشریح گردیده‌اند. هم‌چنین مفاهیم اعتماد و سرمایه‌ی اجتماعی بازگو شده‌اند. در بخش دوم کتاب، دیدگاه‌های مربوط به تعامل اجتماعی در شش بخش رویکرد اخلاقی و فلسفی، رویکرد سیاسی، رویکرد روان‌شناختی (انگیزش)، رویکرد مبادله‌ای، رویکرد کنش متقابل و رویکرد نظام تعامل‌گرایی، فراهم آمده است. در بخش سوم عوامل موثر بر تعامل پلیس و مردم، ذیل مباحثی نظیر "تعاملات و ارتباطات انسانی پلیس"، "انواع ارتباطات اعم از کلامی و غیر کلامی"، موانع ارتباط اثربخش نظیر؛ عدم وقت کافی، نبود بازخورد و پیش‌داوری‌ها، تقویت کننده‌های ارتباطی، نقش جامعه‌پذیری در تعاملات پلیس و مردم و نقش رسانه‌های گروهی در تعاملات اجتماعی پلیس و مردم ذکر گردیده است. به تصریح نگارنده: "ناجا در سال‌های کنونی دریافته است که راه مبارزه با جرایم، ارائه‌ی یک چهره‌ی منطقی و مردم محور است و سعی کرده مردم را طیفی مقابل خود که باید ساکت بنشیند و قهرمانی‌های ناجا را ببیند، در نیافته، بلکه مردم را کسانی تعریف کرده که امنیت، لازمه‌ی زندگی آنان است و با همکاری و تعامل با آن‌ها، مبارزه با جرایم که آرزوی هر فرد سازگار و بهنجار جامعه است بهتر محقق می‌شود.