سبد سفارش شما خالی است!

در عصر صفویه کثرت بناهای مذهبی و فرهنگی از قبیل مساجد با کارکردهای منحصر‌به‌فرد آن حاکی از توجه این حکومت به اعمال سیاست‌های دینی در مدیریت رفتارهای اجتماعی است. این نوع مدیریت‌های دینی یکی از عوامل تثبیت قدرت‌ها و بقای بیشتر آن‌ها بوده است. هرچند در حکومت‌های پیشین نیز چنین سیاست‌هایی اعمال شده است، اما رسمی شدن تشیع در این دوره کارکردهای متفاوت‌تری را برای مساجد رقم زد که وجوه تمایز آن را نسبت به اعصار قبل نشان می‌دهد. در این کتاب، «کارکرد مساجد در حوزه‌های مختلف در عصر صفوی»، بررسی شده است.