سبد سفارش شما خالی است!

«عرفان اجتماعی»، عرفانی است که به جامعه با سه عنصر «هدایت»، «تربیت» و «ولایت» می‌نگرد و سالک در فرآیند تعریف و تنظیم ارتباط با خدا، به تعریف و تنظیم ارتباط با اجتماع نیز اهتمام ورزیده و آن‌گاه به‌عنوان عارفی که سیر از خلق به‌سوی حق و از حق در أسمای حق کرده به سیر از حق به‌سوی خلق با حق می‌کند و سپس سیر در خلق به‌سوی خلق با حق می‌نماید تا نقش هادی، مربی و ولی را ایفا نماید. عرفان اجتماعی، عرفانی است که به مسائل گوناگون اجتماعی (سیاست، اقتصاد، آموزش‌وپرورش در ابعاد علمی و عملی) توجه دارد و به بیان دیگر با تفسیری عارفانه از جامعه به‌عنوان تجلی الهی، جامعه را از کثرت به‌سوی وحدت سوق و سیر می‌دهد. در این کتاب ضمن بیان ماهیت، مبانی و کارکردهای اجتماعی به تبیین ابهامات و اتهامات عرفان اسلامی در ساحت عرفان اجتماعی، پرداخته می‌شود.