سبد سفارش شما خالی است!

یکی از مهم‌ترین ابعاد شخصیت چزاره براندی (1906-1988 م) ـ نگارندۀ کتاب ـ ، کنجکاوی تمام نشدنی او دربارۀ ابعاد گوناگون فعالیت هنری است. براندی بر این تصور بود که هنر در اشکال مختلف آن، والاترین بیان خلاقیت بشر است. در واقع می‌توان گفت، سرتاسر زندگی وی به هنر اختصاص داشته است. چزاره براندی در مرحله‌ای از زندگی خود، تشخیص می‌دهد که باید بر تعدادی از فعالیت‌های هنری تمرکز کند و به طور خاص، تعهد هنری خویش را به کار شناسایی، مطالعه، حفظ و مرمت محصولات هنری، که به طور جدی در معرض خطر بودند، محدود می‌کند؛ آثاری که از مواد و مصالح مشابه ساخته شده بودند و طی قرن‌ها و هزاره‌ها اهمیت فوق‌العاده یافته بودند. وی در این راه به موفقیت رسید و نظریۀ مرمت را بیان کرد. در نظر براندی، اثر هنری در لحظه‌ای که هنرمند ساخت آن را به پایان می‌رساند، به تاریخ می‌پیوندد و بلافاصله پس از آن، سفر خود را آغاز می‌کند که می‌تواند پر از حوادث باشد. اما هم‌چنان غرق در زمان است، حتی اگر در مقطع زوال یا فساد فیزیکی مواد تشکیل‌دهندۀ آن باشد. هنر برای براندی، جهانی و به این معنا است که هنر به انسانیت تعلق دارد ـ بدون این که تفاوتی بین نژاد، زبان، باورهای مذهبی، عقاید سیاسی و هر چیز دیگر باشد. در نگاه براندی، مرمت عبارت است از لحظۀ روش‌مندی که اثر هنری در آن لحظه، در وجود فیزیکی خود و طبیعت زیباشناختی و تاریخی‌اش، از نظر انتقال آن به آینده مورد تشخیص قرار می‌گیرد.