سبد سفارش شما خالی است!

کویر، دامان گسترده بود و در سفره رنگش فقط ماسه‌هایی داشت که خورشید پیوسته گرمشان می‌کرد. تا چشم کار می‌کرد کویر بود و رقص ماسه‌ها با نوای مطرب نسیم که در حرکتی موزون فرا می‌رفتند، دامنی می‌چرخاندند، دستی می‌افشاندند و فرود می‌آمدند. در این رقص سماع گونه، حرکت موجودی، رصدخانه چشمم را به تعقیب او وا داشت. تشخیص او چندان دشوار نبود. یک عقرب سیاه مسیری را تا رسیدن به من می‌پیمود.