سبد سفارش شما خالی است!

ورود فرهنگ ایران به ژاپن، در اواخر دورة ساسانی (226-651 میلادی) و با گذر گروهی از ایرانیان از چین به منطقة آسوکا صورت گرفت. گویا آنها پناهندگان زیادی بودند که به واسطة مخاطرات سیاسی دورة ساسانی از ایران گریخته و به سوی شرق تعقیب شدند. آن‌چه در این میان دارای اهمیت فراوان است، انتقال فرهنگ ایرانی به سوی شرق است. نظریه‌های گوناگونی این انتقال را تبیین کرده‌اند. یکی از نظریه‌های انتقال فرهنگ، نظریة حرکت موجی است. مطابق این نظریه، فرهنگ از مرکز به صورت موج به اطراف منتقل می‌شود، اما هم‌زمان یا طی این انتقال، فرهنگ مبدا نیز در مرکز خودش دچار ضعف و زوال شده یا حتی با فرهنگی جدید جایگزین شده است. کتاب حاضر به ترجمة اثری از پرفسور «ئه‌ایچی ایموتو» ـ ایران‌شناس ژاپنی معاصر ـ با مقدمه‌ای از هاشم رجب‌زاده با عنوان «سخنی از دیگر سوی شرق» و مطالبی از «توموکو شیمو یاما» ـ استادیار کمکی دانشگاه مطالعات خارجی توکیو ـ با عنوان «گاه‌شماری سنتی ژاپنی» به چاپ رسیده است.