بررسی و نقد اشعار صعالیک
در این پژوهش ساختار ادبی اشعار صعالیک (دراویش عرب جاهلی و پس از اسلام) همچنین علتهای اجتماعی پیدایش پدیدهای صعلوکیت در دورهی جاهلی و صدر اسلام و بنیامیه بررسی شده است. فصل پایانی کتاب اختصاص به صعالیک بعد از اسلام و اشعارشان دارد. در کتاب خاطرنشان شده است: "خاستگاه اشعار صعالیک، دورهی جاهلی است و نکتهی بارز و مهم این است که فطرت بر شعر جاهلی غلبه دارد و این غلبهی فطرت بر اشعار صعالیک پررنگتر است، زیرا آنها پیوسته در دامن طبیعت به تکاپو مشغول بودند و از غوغای روابط اجتماعی و قبیلگی فاصله داشتند و با توجه به اهداف خاص خود مجبور بودند که به نوعی انطباق با طبیعت دست یابند... شعر صعالیک از وحدت موضوع برخوردار است ولنا در آن از وقوف بر اطلال و گریستن بر آنها به واسطهی ذکر ایام گذشته و یادآوری خاطرههای آن و توصیف کاروانها و پریدن از موضوعی به موضوع دیگر، خبری نیست. نیز توصیف طبیعت و سازگاری با شرایط آن و آشنا بودن با مظاهر و حیوانات و بعضی از اسرارش مورد تاکید قرار گرفته است".