همزاد در ادبیات فارسی: جستجویی در آثار مولانا، هدایت، نیما، شاملو، اخوان، سپهری، فروغ و ...
نویسنده، در اثر حاضر کوشیده است نظراتی را که درباره تجلی شعر از وجدان خودآگاه، یا ناخودآگاه بیان شده، فراهم آورد .((همزاد)) به معنی جن، تابع، پری یا فرشتههایی هستند که با هر انسان متولد میشوند و همیشه با او همراهند .در این کتاب، نگارنده ابتدا مفاهیم روانشناختی ((همزاد)) و ارتباط و تاثیر آن را در سرایش اشعار شاعران ایرانی بررسی میکند، سپس این مفهوم و واژههای مترادف و مرتبط با آن در آثار تعدادی از شعرا ارزیابی میشود .برخی مباحث کتاب بدین قرارند :یونگ و روانشناسی او، اساطیر، رویا و کشف و شهود و اشراق و الهام، جن، تابعه، همزاد، رابطه میان تابعه و وجدان ناخودآگاه جمعی، سرچشمه شعر، همزاد در شعر برخی از شاعران (مولوی، نیما یوشیج، احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث، سهراب سپهری، فروغ فرخزاد)، و روان داستانها (بوف کور، ملکوت، طوبی و معنای شب).