نگرش سیستمی به ساختار سورههای قرآنی
به تصریح نگارنده: "آیات قرانی در سورهها در نگاه آغازین پراکنده مینماید. یعنی چنان تصور میشود که سورهها از وحدتی موضوعی برخوردار نیست و نوعی پراکندگی در عرضهی مطالب بر آیات، حاکم است" بر این اساس، وی علایم و معیارهایی را که به وسیلهی آنها میتوان پیام خاص هر سوره را کشف کرد، معرفی میکند. هم چنین محورهایی را که توسط آن بتوان از آیات به ظاهر متنوع هر سوره درکی مرتبط و هماهنگ حاصل نمود بیان میدارد. ضمن آن که دلایل عرضهی متنوع موضوعات آیات به جای عرضهی موضوعات هم نسخ را ذکر میکند. به نظر نگارنده وجود موضوعات متعدد در هر سوره منافی حاکمیت یک پیام و مقصد کلی نیست.