سبد سفارش شما خالی است!

این کتاب، داستانی فارسی در ژانر تخیلی است. در این داستان، شخصیت‌هایی معرفی می‌شوند که اهل «قزقزا» هستند. اهالی دنیای قزقزا، معتقدند که انسان‌ها در دنیای آدم‌ها از هوش و دانایی لازم برخوردار نیستند. از ویژگی‌های قزقزاها این است که توانایی و قابلیت‌های بالایی در تأثیرگذاری بر دیگران دارند و به‌سبب این توانایی است که آن‌ها در دنیای انسان‌های واقعیِ غیرواقعی، پدیده‌ای را به‌نام «سندروم قزقزاها» معرفی می‌کنند. از علائم بارز این سندروم، پشیمانی زودهنگام بعد از عمل، اما وقتی دیگر دیرشده، می‌باشد. در بخشی از داستان می‌خوانید: «فردای آن روز، شاید هم همان‌موقع، آن چهار نفر درحالی که روی دوش هر کدامشان کوله‌ای - با کوله‌بار اشتباه نگیرید - بود از کج‌آباد خارج شدند. کوله آن‌ها پُر از خیلی چیزها و در همان‌حال خالی خالی بود. آن‌ها آن‌قدر رفتند تا به‌جایی رسیدند که شبیه آن نقاشی روی دیوار اتاقک زیر شیروانی بود. نه خود آن‌ها و نه هیچ‌کس دیگر نمی‌داند آن‌ها چند روز و یا چقدر راه رفته‌اند. آنجا...».