سجاده به دوش
شعر فارسی - قرن 14
در کتاب سجاده به دوش، خداوند حاضر و ناظر بر اعمال و رفتار ماست. خداوند را در کنارمان و در بین خودمان و ناظر بر رفتار و گفتار و عملکردمان میبینیم. خداوند را نه تنها ناظر بر رفتار و کردار، بلکه حتی ناظر بر افکار و اندیشههایمان و خداوند را شاهد بر نجواهای پنهانی خود و ناظر بر آنچه از نیک و بد و زشت و زیبا در ذهنمان میگذرد، مییابیم. او را میبینیم در حالی که همه جا و در همه حالات با ما است و قادر به گریز از دایره سیطره نظارت او نیستیم. گاه به خطا به او پشت کرده و گاه او را با اعمال و رفتار نادرست ناخواسته از خود میرانیم و بر فاصله میان خود با او میافزاییم.