مذهب در بینالنهرین باستان
سرزمین واقع در میان رودهای دجله و فرات، که به بینالنهرین یا میان رودان مشهور است، به دلیل وجود این دو رودخانۀ پرآب و زمینهای حاصلخیز اطراف آن یکی از نخستین کانونهای تمدن بشری به شمار میرود. شهرهای آبادان، تجارت پیشرفته، و خط و کتابت از جمله مظاهر تمدنی بینالنهرین است. تمدنهای سومر و اکد، بابل (کلده) و آشور از جمله مهمترین حکومتهای این ناحیه است که به نوعی قلب جهان باستان به شمار میرفت. مردمان ساکن در این ناحیه اساطیر و باورهای خاص خود را داشتند. کتاب حاضر با تعریف مذهب و اسطوره و همچنین با روزشماری تاریخی از مذاهب بینالنهرین آغاز میشود. نگارنده در کتاب این پرسش اصلی را دنبال میکند که یک نظام مذهبی بسیار کهن که حدود دو هزاره از افول و محو کامل آن سپری شده تا چه میزان و در چه محدودههایی کماکان میتواند موضوع دانش امروزی ما باشد. وی سپس بر مبنای منابع مکتوب باقیمانده از آن دوره و پیروان این مذاهب، وارد بحث اصلی شده و محتوای غنی اما نسبتا مبهم این ادیان کهن و مقولاتی چون حس مذهبی و رفتار مذهبی را بررسی میکند. در پایان نیز به این موضوع میپردازد که دین مزبور تا چه میزان بر دنیای اطراف خود تاثیرگذار بوده و آیا اساسا ردپایی از آن برجای مانده است یا خیر؟. نگارنده برای تایید نظریاتش ترجمۀ بخشهایی از متون اصلی و الواح به دست آمده از پیروان این ادیان را در لابهلای مطالب کتاب آورده است.