سبد سفارش شما خالی است!

پژوهشی در حوزه زبان‌شناسی و معنی‌شناسی در زبان و ادبیات عربی است. در این کتاب سعی شده است با دیدگاهی علمی و نقادانه به مقایسه آرای زبان‌شناسان علمای بلاغت و اصول قدیم و زبان‌شناسان جدید از عرب‌ها و غربی‌ها پرداخته شده و پژوهش‌های نوین در این عرصه معرفی گردد. نویسنده نخست به بیان مفهوم زبان پرداخته و ویژگی‌های زبان و مظاهر آن پرداخته و رابطه زبان با فکر و اندیشه را بررسی نموده است. آنگاه به بحث در مورد معناشناسی و کارکردهای آن در زبان و ادبیات عرب و علم فصاحت و بلاغت و اصول فقه پرداخته و تعریفی از دلالت انواع و کاربردهای آن در زبان، سطح آوایی و صرفی، سطح نحوی، سطح قاموسی و قواعد مربوط به معنای واژگان ارایه نموده و ارتباط صرف و نحو و علم لغت را بررسی کرده است.