ژیژک
ژیژک، اسلاوی، 1949
در این کتاب بیان میشود که ژیژک با بیشمار راههای گوناگون، در جستوجوی هستیشناسیای است مبتنی بر ایدههای ناتمامیت و عدم انسجام، و استلزامات شگرف اجتماعی، روانکاوانه، و سیاسیای که از پی روابط میان ما در مقام سوژهها و جهانی که در آن زندگی میکنیم نمودار میشوند. در مصاحبهای به سال 2007، او رانه مرگ را «نه بهمثابه امری زیستشناختی یا هر چیزی دیگر، بلکه بهعنوان اختلال و ساختاری هستی شناختی تفسیر میکند که چیزی را تغذیه میکند که ایدئالیسم آلمانی آن را منفیت مینامند».