سبد سفارش شما خالی است!

در جلد 37 از مجموعة «ادبیات، هنر و اندیشه»، سعی بر آن است تا با تکیه بر نظام فلسفی «حکمت متعالیة ملاصدرا»، به تبیین و بررسی مبحث «وجود جمعی»، پرداخته شود. وجود جمعی، یعنی آنکه ممتد نیست یا امتداد در آن راه ندارد. در وجود جمعی نمی‌توان دو جزء پیدا کرد که از یک دیگر غایب باشند، یا هر کدام عدم دیگری باشد؛ چرا که در وجود جمعی پراکندگی راه ندارد. وجودهای جمعی دو نوع رابطة عرضی و طولی با یک دیگر دارند. دو وجود جمعی که نسبت به یک دیگر رابطة علّی و معلولی ندارند در عرض یکدیگرند و اگر یکی در سلسلة علل دیگری واقع شود، رابطه طولی می‌شود. در کل، وجود جمعی همیشه در میان امتدادها حاضر است.