سبد سفارش شما خالی است!

بهرام (گور)، در اواخر روزگار خویش، سوی ماه رفت و روزی به آهنگ شکار بر نشست و به گورخری تاخت و در تعاقب آن دور برفت و به چاه افتاد و غرق شد و مادرش خبر یافت و با مال بسیار برفت و نزدیک چاه فرود آمد و گفت تا آن مال به کسی دهند که بهرام را از چاه درآورد و از چاه گل و لجن بسیار بر آوردند که تپه‌های بزرگ فراهم شد، اما جثه‌ی بهرام به دست نیامد.