سبد سفارش شما خالی است!

در فصول مختلف این کتاب سعی گردیده تا تحولات عرصه‌ی روابط بین‌الملل و تغییرات اجزای مختلف دیپلماسی حاضر ارزیابی گردد. گفتنی است منظور از رویکرد دیجیتالی و دیپلماسی دیجیتالی تنها تجهیز دستگاه سیاست خارجی به فناوری اطلاعات و ارتباطات نیست، بلکه اتخاذ روش‌های روزآمدی است برای امکان ارتباط با کسانی که از طریق این فن‌آوری به حوزه دیپلماسی وارد گردیده‌اند و اثرگذاری بر آن‌ها جز از طریق جمع‌آوری، پردازش داده‌ها و مدیریت توزیع اطلاعات ممکن نیست. نگارنده با اشاره به حفظ جایگاه وزارت خارجه از طریق به کارگیری دیپلماسی دیجیتالی تصریح می‌گردد: "دیپلماسی دیجیتالی به عنوان نمونه‌ی دیپلماسی در هزاره‌ی سوم با اتکا به مدیریت آگاهی، مدیریت پایگاه‌های اطلاعاتی، گزارش‌دهی چندرسانه‌ای، ویدئو کنفرانس‌های چندجانبه و همکاری‌های جهانی از طریق اینترنت، مدلی است که پاسخ‌گوی نیازهای عصر جدید است. از آن‌جایی که محیط بین‌الملل در پرتو اثرات بی‌سابقه و شگفت‌انگیز فن‌آوری‌های ارتباطات و اطلاعات دچار تحولات زیربنایی شده است، دیگر دیپلماسی کلاسیک مبتنی بر سیاست واقعی و قدرت سخت در آن کافی نبوده و ورود سیاست‌های جدیدی موسوم به سیاست دانشمدار به عرصه‌ی روابط جهانی، الزاما به کارگیری دیپلماسی دیجیتالی مبتنی بر قدرت نرم را در این محیط جدید به دنبال خواهد داشت".