سبد سفارش شما خالی است!

از دغدغه‌های اصلی صدرالمتألهین شیرازی، حکیم شیعی مکتب عصر صفویه، پاسخ به یکی از نقدهای مهم غزالی به فلاسفه در عدم توانایی اثبات معاد جسمانی بود. او سعی کرد با بهره‌گیری از میراث ارزشمند آن‌ها و با استفاده از اصولی جدید که خود مبدع آن‌ها بود، به اثبات معاد جسمانی و روحانی بپردازد. هدف از تدوین کتاب حاضر تبیین جاودانگی انسان از منظر صدرالمتألهین شیرازی و حکمایی چون افلاطون، ارسطو، فلوطین، ابن سینا و شیخ اشراق است که به نوعی در تکوین و تبلور دیدگاه او مؤثر بوده‌اند.