سبد سفارش شما خالی است!

ژاک ماری امیل لاکان در سال 1902م در فرانسه به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی را در یک مدرسۀ معتبر کاتولیکی به پایان رسانید و در دین‌شناسی و لاتین سرآمد شد. لاکان در سال 1926 به تحصیل در رشتۀ پزشکی پرداخت و از همان سال گذراندن دورۀ تخصصی در روانپزشکی را آغاز کرد. در این برهه، او در حلقۀ پر جنب‌وجوش نویسندگان، نقاشان و روشنفکران پاریسی جنبش سورئالیزم فعالیت می‌کرد و با افرادی چون آندره ژید و پل کلودل آشنا شد. وی در دورۀ انترنی، علاقه‌ای خاص به مطالعۀ پارانویا، بیماری بدگمانی، پیدا کرد و رسالۀ دکتری خود را با عنوان «روان پریشی بدگمانی و ارتباط آن با شخصیت» در سال 1932 به پایان برد و در این زمینه‌ها به تحقیق پرداخت و نظریه داد. وی سرانجام در سال 1981 درگذشت. امروز ژاک لاکان جای خود را به عنوان یک تئوریسین بزرگ اصول روانکاری در کنار فروید باز کرده‌ است، هرچند که به رسمیت شناختن جایگاه‌ او به دلیل بحث‌های زیاد در باب نظریات پیچیدۀ او، با تأخیر مواجه شد. نگارنده در کتاب حاضر نظریات مرکزی تئوری لاکانی را شرح می‌دهد. در کتاب مطالعات اولیۀ لاکان روی پارانویا (بدگمانی) تحلیل شده، آن گاه ساختار زبانی الحاقی او به مکتب فرودیسم و نظریۀ جدید لاکان روی نوزادان به نام «فازآینه» ، ساختار هویت و بالاخره پویاشناسی روان توضیح داده شده ‌است.