روستانویسان ایران
در ایران از دورة مشروطه، توجه به زندگی دهقانان و وضعیت روستاها صورتی جدی گرفت، اما بهترین نوشتهها و داستانها در اینباره از دهة 40 آغاز شد. در این دهه «غلامحسین ساعدی» و «جلال آل احمد» پیشروی ادبیات روستایی بودند. در دهههای بعد «امین فقیری»، «محمود دولتآبادی» و... این نوع داستان را استقلال و گسترش بخشیدند. در این میان، داستاننویسان جنوب، آثارشان از اقبال بیشتری برخوردار شد. نگارنده در این کتاب، با گذری بر ادبیات روستایی دنیا و بررسی تاریخچة ادبیات روستایی ایران به معرفی روستانویسان ایرانی نظیر دولتآبادی، صمد بهرنگی، شهریار، منصور یاقوتی و... و تحلیل زندگی و برخی از آثار آنان پرداخته است.