سبد سفارش شما خالی است!

ایلات و عشایر ایران بخش مهمی از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند و نقش اساسی در ساختار اقتصادی، سیاسی و فرهنگی کشور دارند. اگرچه در گذر زمان و در نتیجه تغییرات و تحولات فراوان در همه جنبه‌های زندگی، گونه‌ای گرایش فزاینده به سوی همسان‌گرایی در جامعه دیده می‌شود، اما شتاب این تغییرات در برخی قشرها و جوامع نسبت به دیگری گوناگون است. جامعه عشایری در سایه مقتضیات نسبت به دیگر جوامع شهری و روستایی کمتر دچار تغییرات فرهنگی شده است. در کتاب حاضر شیوه‌های یاری‌گری سنتی در عشایر مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.