سبد سفارش شما خالی است!

در کتاب حاضر، نویسنده داستانی را باظرافت شوخ‌طبعی و با روش‌های ساده و شاعرانه تعریف می‌کند و خواننده را به اندیشیدن در مورد پیری خانه سالمندان، سختی ارتباط با والدین، عشق زناشویی و لذت رویارویی با ماجراجویی دعوت می‌نماید. در داستان می‌خوانیم: «دو روز پیش از آن، هنوز زنده بود. در بیمارستان «کرملین بیستر»، به ملاقاتش رفته بودم، با این اندیشه عذاب‌آور که شاید آخرین باری خواهد بود که او را می‌بینم؛ با این امید که زندگی دردناکش پایان می‌یافت. کمکش کردم با نی کمی آب بنوشد».