سبد سفارش شما خالی است!

پژوهشی در زمینه ریشه‌های تاریخی و اجتماعی نهضت عاشورا و آثار و پیامدهای مختلف قیام امام حسین(ع) است. در این اثر سعی شده است تا از منظری تاریخی، سیاسی و اجتماعی به بررسی علل بروز واقعه کربلا پرداخته شده و محورهای مهم نهضت حسینی و دستاوردهای مهم فرهنگی، اعتقادی، اجتماعی و سیاسی این انقلاب تبیین شود. نویسنده معتقد است که شواهد متعددی نشان می‌دهد که انقلاب امام حسین پیامد حوادثی بود که پس از رحلت پیامبر اسلام(ص) تکوین یافت و منجر به انحراف جامعه اسلامی و مسأله حکومت اسلامی از محور اصلی خود گردید و با روی کار آمدن عثمان بن عفان، اصول مربوط به عدالت اجتماعی زیر پا گذاشته شده و به وضعیت بحرانی زمان حکومت امویان به ویژه در دوران حکومت یزید بن معاویه کشیده شد و از این جهت می‌توان گفت که قیام آن امام حلقه‌ای از زنجیره حوادثی بود که از یک سر منجر به فاجعه کربلا شده و از یک سر دیگر به ماجرای سقیفه بنی‌ساعده مربوط می‌شود. وی به تخریب افکار عمومی نسبت به اهل‌بیت(ع) توسط امویان نیز اشاره نموده و ظهور فرقه‌های مختلف انحرافی مانند مرجئه و خوارج که همسو با حکومت امویان حرکت می‌کردند و در جامعه فرهنگ‌سازی می‌نمودند را از دیگر از عوامل شکل‌گیری واقعه عاشورا عنوان کرده است.