سبد سفارش شما خالی است!

در زمان نادرشاه، طایفه کُرد «زنگنه» از کرمانشاهان به منطقه «جانکی» کوچ کردند و در ناحیه «سرگچ»، میان طوایف «ممبینی» و «جانکی»، ساکن شدند. همچنین طایفه «کیان ارثی»، که جزو گروه «چهارلنگ» بختیاری بودند، توانستند به قسمت سرگچ جانکی نفوذ کنند. با این تغییرات، علاوه بر پراکنده شدن بسیاری از جانکی‌ها، عده‌ای در ییلاق ساکن شدند، که به طایفه «جانکی سردسیر» معروف گردیدند. در سال 1145، نادرشاه حکومت جانکی سردسیری و گرمسیری را به «علیرضا بیک»، از سران ایل زنگنه، سپرد. ظاهرا از همین سده تا اوایل حکومت کریم خان زند، منطقه جانکی تنها به جانکی سردسیر اطلاق می‌شد، اما پس از آن، با تسلط خان‌های کیان ارثی بر جانکی گرمسیری، به تدریج جانکی‌ها به دو شاخه تقسیم شدند، که بخش گرمسیری آن‌ها جزو چهارلنگ بختیاری قلمداد شدند. در این کتاب با بهره‌گیری از اطلاعات، اسناد و منابع دستِ اول به بررسی تاریخ و تمدن پیش از اسلام (دوره باستانی و پیش از تاریخ ایلامی، هخامنشی و ساسانی) و پس از اسلام (قرون اولیه اسلامی دوره تیموری و صفویه، افشاریه، هجوم افغان‌ها و زندیه ) و شرح رویدادها و وقایع این دوران در منطقه جانکی، پرداخته می‌شود.