شاه عباس
عباس صفوی اول، شاه ایران، 978 - 1038 ق. - سرگذشتنامه
شاهعباس صفوی، در رمضان سال 1571 م در هرات دیده به جهان گشود. هنگام دستیابی به تاج و تخت، هجده سال داشت و به سعی امرای قزلباش خراسان به تخت سلطنت نشست. سلطنت چهل و دو سالة شاهعباس با آن که از خشونتهای بسیار، به ویژه به نزدیکان خویش خالی نبود، در آنچه به رفاه و توسعة امنیت میشد، یک دورة استثنایی و بیهمانند در تمام تاریخ جدید ایران بود. شاهعباس چهار سال بعد از سلطنت تختگاه سلطنتش را از قزوین به اصفهان منتقل کرد. تسخیر لار، بحرین، جزایر هرمز، قشم و جرون و حل موفقیتآمیز این مناقشات ارضی، یکی از نقاط درخشان سیاست خارجی ایران در عهد شاهعباس بزرگ است. سرانجام شاهعباس در 60 سالگی بیمار شد و در عمارت سلطنتی اشرف، در سال 1629 م وفات یافت. کتاب حاضر از مجموعه کتابهای «آشنایی نوجوانان با مشاهیر» است که برای گروه سنی نوجوان تهیه و تدوین شده و به شرح زندگی شاهعباس اختصاص دارد.