سبد سفارش شما خالی است!

پژوهش‌های تاریخ‌نگاری در ایران کمتر به زندگی سیاسی فرودستان نظر داشتند و به آن‌ها تنها در دوره‌های اندک شورش و اعتراض خشونت‌بار توجه کردند، اما نمی‌توان این گروه بزرگ از جامعه ایرانی را در سایر دوره‌ها فاقد کُنش سیاسی فرض کرد. تلاش عامه مردم برای اعتراض به سلطه و نیز مصون ماندن از تنبیه گماشتگان آن، باعث می‌شد از گونه‌های مختلف ادبی که در کنار مضامین سیاسی بن‌مایه‌های معصومانه و بی‌ضرری هم داشتند، بهره ببرند. درک اینکه رفتار سیاسی عامه چگونه در این آثار بازتاب یافته است و در برابر ارباب قدرت به چه صورت استتار شده است دارای اهمیت ویژه‌ای است. کاوش در قصه‌های عامیانه، نشان می‌دهد که مقاومت خاموش فرودستان در برابر سلطه، پیوستار گسترده‌ای از تأیید اقتدار و صلابت نخبگان حاکم تا نقد تمام گزاره‌های روایت رسمی آنان و همچنین تهدید و ملامت استتارشده آن‌ها را دربرمی‌گیرد. در این کتاب پژوهشی، براساس «نظریه روایت‌های نهانی» از «جیمز سی اسکات» به این پرسش پاسخ داده می‌شود که در عصر پسامشروطه در دوران قاجاریه قالب‌های مختلف ادبیات عامه کدام‌یک از کُنش‌های سیاسی توده‌ها را بازتاب می‌دهند و شیوه‌های استتار این بن‌مایه‌های سیاسی در این آثار چه بوده است؟