سبد سفارش شما خالی است!

ارزش ممتاز و متمایز انسان و اکسیر شفابخش او، در آفرینندگی و تخیل خلاق اوست؛ ساختی که هنر به سادگی در آن ورود می‌کند و به خلق و آفرینش می‌پردازد. از این‌روست که روان‌تحلیلگران هنر را پلی بین هوشیار و ناهشیار می‌دانند و عصب‌شناسان آن را نیروی یکپارچگی عملکرد نیم‌کره‌ی راست و چپ مغز می‌شناسند و هنردرمانگران وحدت‌مدار نیز هنر را برانگیزاننده‌ی توجه و اتصالی عاشقانه برای حضور وحدانی می‌دانند. نیاز به هنر امری همگانی است و همه افراد با هر ویژگی نیاز به آن دارند تا روان خود را از آشفتگی و فشار زندگی روزمره به آرامش و انسجام برسانند و از نیروی والایشگر و شفابخش آن بهره گیرند. هنردرمانی، شیوه‌ای از روان‌درمانی است که امکان ابراز هیجانات و معالجه از طریق بیان غیرکلامی را فراهم می‌آورد. کودکان برخلاف اکثر بزرگسالان، اغلب به‌راحتی قادر به توصیف خود به‌صورت کلامی نیستند. از سویی بزرگسالان ممکن است از کلمات برای فاصله انداختن میان خود و هیجاناتشان و عقلانی کردن این هیجانات استفاده کنند. مراجعانی که به یک هنردرمانگر ارجاع داده می‌شوند، لازم نیست که از قبل تجربه یا مهارت هنری داشته باشند، هنردرمانی به مراجعان کمک می‌کند تا موانع دشواری را که در مسیر بیان درونیات آن‌ها وجود دارد با استفاده از موضوعات هنری ساده از میان بردارند. نویسنده در این کتاب به اختصار و دقت، تاریخچه و سیر هنردرمانی را در کشورهای پیشرو و همین‌طور تحول هنردرمانی را از آغاز تاکنون پی گرفته و مهم‌تر از آن فرآیند هنردرمانی خلاق و روان‌درمانی هنری را با مثال‌هایی روشن، توضیح می‌دهد.