سبد سفارش شما خالی است!

در سال 1305 خورشیدی یک سال پس از انقراض سلسلة قاجار و به تخت نشستن رضاشاه پهلوی، در آن زمانی که هنوز جاه و جلال شاه‌زاده‌های قجری به پایان نرسیده بود، در حیاط خانه‌ای مجلل جشنی برپا بود. خانه متعلق به شازده خلعتبری از بزرگان شهر بود. او مردی جذاب و مبادی آداب و پسر بزرگ خانواده‌ای معروف و اصیل و از پدری معتبر و متحول قجری و مادری روسی‌الاصل ـ صاحب‌منصب و زیبا و طرد شده از طرف خانواده به خاطر عشق به شازده بود. نازنین ملوک‌ همسر اول شازده، زنی زیبا اما پرافاده و سنتی بود و دختر یکی از تاجران بزرگ زعفران که افتخار خویش و قومی با احمدشاه قاجار را داشت. او پنج فرزند مرده به دنیا آورده بود و ستاره دختر بازیگوش و زیبا و شیرین‌زبان او، شازده بود، آنها پسری نداشتند. نازنین‌ملوک براساس وظیفة خود پس از مدت‌ها رضایت داد، شازده دختری از رعیت‌ها را به نام «نرگس» عقد کند تا پسری به دنیا آورد. نرگس که مدت‌ها پس از ازدواج با شازده هم‌چنان رعیت‌زاده و بی‌نام و نشان بود، پس از دنیا آوردن پسری ملقب به «خاتون کوچک» شد. او زنی بود که با مهربانی و چهره‌ای دوست داشتنی گیلکی خود خیلی زود دل شازده را به دست آورد و آرزوی تداوم نسل شازده را برآورده کرد. ستارة قجری داستان ستاره دختر نازنین ملوک و شازده خلعتبری است که در این رمان، زندگی او را به تصویر کشیده شده است.