سبد سفارش شما خالی است!

در گفتمان تاریخ‌نگاری عصر صفوی با کلان‌روایتی سروکار داریم که در آن سیاست بر عناصر دیگر غلبه دارد. هم‌چنین در این چارچوب، دوگانه‌انگاری‌های کلیشه‌ای مانند تضاد بین ترکان و تاجیکان یکی از علل عمده و پیش‌برنده تحولات تاریخ صفویه محسوب می‌شود. نویسنده در این پژوهش تلاش کرده تا فراتر از آموزه‌های رایج درباره صفویان، تصویری عمومی و گفتمانی از رویدادهای این دوران ارائه کند. در این تحقیق بر نقش مرکزی شاه به عنوان نقطه اتصال نیروهای ناهمگون حامی حکومت تأکید شده است.