روش علمی تلقین به نفس
نگارنده ابتدا تعریفی از "تلقین" به دست میدهد. به زعم وی، هر وسیلهای که منظور از آن وارد کردن فکری است در مغز، تلقین نام دارد. سپس نتایج تلقین هیپنوتیک را در حالت خواب و بیداری تبیین میکند که از آن جمله است: وهم، متوجه شدن کلیهی قوای روحی به یک نقطه و اثرات عمیق (در ایجاد بیهوشی عمومی)، سپس ضمیر ناخودآگاه را ـ که تلقینپذیری وابسته به آن است ـ تشریح میکند. در بخشهای دیگر کتاب نیز روش همگانی تلقین به نفس، تلقین تجربی، تلقین پرورشی و شیوههای درمان القایی را بازگو میکند.