سبد سفارش شما خالی است!

مسیحیت از میان همه ادیانی که با آن مواجه بوده و الزاما سروکار داشته، دین اسلام را بیش از همه مورد سوءتفاهم و درنتیجه حمله شدید قرار داده است. برای مدت بیش از هزار سال چنین به نظر می‌رسید که اسلام یکی از تهدیدات عمده برای مردم اروپاست؛ احساسی که منجر به این واقعیت شد که اسلام و مسلمانان، سرسخت‌ترین دشمنان مسیحیت و تمدن غربی هستند. در جبهه سیاسی، این تهدید زمانی آغاز شد که اعراب در اوایل قرن هشتم میلادی اسپانیا را فتح کردند و زمانی پایان یافت که ترکان عثمانی در سال 1683م، وین را محاصره کردند. اما ترس اروپای مسیحی تنها به‌دلایل سیاسی نبود؛ اسلام تنها دین جهانی است که پس از مسیحیت به‌وجود آمده است و از همین‌ بابت نیز از ناحیه مسیحیان یک دین حقیقی و قابل پذیرش نبود. آن‌ها غالبا آن را به‌صورت بدعتی صِرف در دین مسیحیت می‌دانستند؛ طرز تفکری که نخستین بار در نوشته‌های دفاعی اولیه بیزانس دیده می‌شود که برای قرن‌ها ادامه یافت. این نگاه به اسلام در تمام دوران قرون وسطا همچنان غالب بوده، ولی در خلال عصر روشنگری، تدریجا نگرش و برخورد جدیدی نسبت به همه ادیان، از جمله اسلام به‌وجود آمد. برای نخستین‌بار، «هانری دو بولین ویه»، چهره حضرت محمد (ص) را به‌عنوان فردی که مبلغ دینی مبتنی بر دلیل و منطق بود، ترسیم کرد. در قرون بعدی قرآن نیز به زبان‌های اروپایی ترجمه شد و علاقه‌مندانی به یادگیری زبان عربی و تحقیق و پژوهش در حوزه اسلام پیدا شدند. کتاب حاضر، در باب معرفی اسلام و مسلمانان برای خوانندگان غربی توسط «آن ماری شمیل» به چاپ رسیده است. به نظر می‌رسد شمیل، که اسلام‌شناس و محققی برجسته و از همه مهم‌تر کاملا بی‌طرف و حتی علاقه‌مند نسبت به فرهنگ و تمدن اسلامی است، این کتاب را بیشتر به‌منظور رفع شبهاتی نگاشته که این اواخر توسط صهیونیست‌ها علیه اسلام به‌وجود آمده است.